نوزدهم فروردين 1388 روزي بود كه شايد تا مدت ها از يادم نره. بدبين ترين هوادارانم هم فكر نمي كردن دردي كه از ساعت 11 شب سمت چپ بدنم رو گرفته بود 40 روز دست منو به دوا و درمون بند كنه و آزمايشگاهي در پايتخت نباشه كه قدوم مبارك منو حس نكرده باشه. اما تنها نكتة مثبت اين مدت بيماري طاقت فرسا اين بود كه فهميدم لااقل به تعداد انگشت هاي دست دوست خوب دارم كه نبودنم باعث بشه با انواع روش هاي پيام دهي جوياي سلامتيم بشن كه از همين جا ازشون تشكر ميكنم.
كاملاً بي ربط: اينجانب تا اطلاع ثانوي به دليل شركت در ميتينگ دوم خرداد دچار جوگرفتگي انتخاباتي شده ام.
پستها
پیگیری
۶ سال قبل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر