از لاله زار که می گذرم, می رسه سالٍ ما شدن
سال نفس تنگی عشق, سال زمين خوردن من
از لاله زار که می گذرم, زخمای کهنه وا ميشن
دوباره کوچه ها پر از, مردمٍ هم صدا ميشن
دوباره بوی نفت و خون, دوباره تابستون داغ
ميتينگای تک نفره, دوباره سايه ی چماق
وقتی همه بادبادک ها, بنده ی حزبٍِ باد شدن
عربده های مُرده باد, يک شبٍ زنده باد شدن
ما توی پستوی عطش, فيلمٍ رهايی می ديديم
توی تئاتر زندگی, گريه مونُ می دزديديم
يغما گلرويي
نميدونم اين ترانه دربارة چه زمانيه، اما به نظر دورة زماني آشنايي مياد
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر