اسپرم‌های فدایی

توی سال‌های جنگ، تقریباً کسی نبود که ندونه هدف از سیاست‌های تشویق به افزایش جمعیت چیه. جنگ قرار بود تا پیروزی و قدس و کربلا ادامه پیدا کنه و طول مدتش با خدا بود. جنگ بدون سرباز هم که تکلیفش روشنه.
شروع شدن دوباره این سیاست اولین چیزی رو که به ذهن می‌رسونه همین دورنمای جنگ در ذهن مقامات بلند پایه اس. درصد قابل قبول فرزندان این سیاست رو می‌شه با یک برنامة حساب شده تبدیل به گارد فدایی کرد و 15 تا 20 سال آینده جلوی هر تیر و ترکشی فرستاد. البته بماند که الان سال 60 نیست که ملت رفاه زده باشن، خط فقر مدت‌هاس روی عملکرد اسپرم‌ها هم تأثیر گذاشته!
عجب طعم تلخی داره این جنگ، حتی موقع فکر کردن در مورد فانتزی مقامات حکومتی!
پ.ن: با فرض تغییر نوع جنگ‌های اخیر، می‌شه امیدوار بود یک بچه هفت هشت ساله هم حرکت انتحاری رو به خوبی انجام بده ...