نوسان

ثبات فقط در مواردی نیست که قبلاً فکرم رو مشغول کرده بود. یکی از مهمترین پارامترها برای توسعة صنعتی و اقتصادی، حتی خیلی مهم‌تر از نرخ برابری ارز، ثبات این نرخه. پارامتری که برای مثال در مورد تبدیل یورو به دلار همیشه عددی بین 1.27 تا 1.33 بوده و همین باعث فراهم شدن امکان آینده نگری برای سرمایه گذاران و صنعت گران حوزة دلار و یورو شده. امارات البته به واسطة تمایل حریصانة شیوخش برای وارد شدن به معادلات تجاری بین الملل حتی پا رو از این فراتر گذاشته و نرخ تبدیل درهم به دلار رو همیشه روی عدد 3.67 ثابت نگه می‌داره.

توی ایران قاعدتاً عبارتی به نام آینده نگری نه تنها ارزش چندانی نداره، بلکه حتی یک جنس زائد محسوب می‌شه. اصولا دلیلی نداره یک صنعت بخواد روی تولید یک ماه آینده یا خرید مواد اولیه خودش برنامه ریزی انجام بده. همینطور تدوین سیاست و قیمت گذاری یک ساله برای مشتریان خارجی جزو موارد کاملاً بچه‌گانه‌ایه که بیگانگان به دلیل آشنا نبودن به اصول بازرگانی از خودشون در آوردن. اصلاً درستش همینه که دلار در عرض چند ساعت چندین درصد بره بالا و یک ماه بعد در همون حدود بیاد پایین. "نوسان" ذاتاً جوهر وجودیِ صنعته و به قول دکتر مثل رگ توی خونه! خارجی‌ها خیلی نفهمن که اینو هنوز نفهمیدن!