۱۳۸۸ بهمن ۱۶, جمعه

تاريخ خواني

1- كتاب تاريخ سوم راهنمايي و دوم دبيرستان رو خيلي دوست داشتم، اما وقتي به بخش قطور انقلاب اسلامي ميرسيديم عزا ميگرفتم به خاطر اون همه تاريخ غير قابل حفظ و روزهايي كه هيچ احساسي بهش نداشتم. بدتر از همه سخنراني ها و اعلاميه هاي آيت الله خميني بود كه بايد نكات كليدي و مطالبش رو با دقت به خاطر ميسپرديم. شاهكار دوران هم وصيت نامة سياسي الهي در 10 صفحه با عجيب ترين نثر ممكن توي كتاب ديني بود و مولف اون كتاب با نوشتن جملة بي مصرف "فقط براي مطالعه" در زير نويس صفحة اول، شبهاي امتحان به ريش همة ما ميخنديد.
2- بيانيه هاي موسوي رو خيلي دوست دارم، جوري مينويسه كه تمام طيف وسيع جنبش سبز از اون راضي باشن و احساس غرور كنن. كروبي هم بد نيس. حرفاش رو رك ميزنه و البته سوتي هم شايد بده اون وسطا.
3- بعضي وقتا با خودم فكر ميكنم كه پس فردا (چند روز زودتر يا ديرتر) اين بيانيه ها قراره بره بشه متن اصلي كتاب هاي تاريخ. يعني ممكنه اون زمان هم انقدر متحجر و بي فكر باشيم كه تمام اين بيانيه ها رو به زور هل بديم توي مخ بچه ها؟

۲ نظر:

  1. اتفاقا یه وبلاگ خوندم که اومده بود اوضاع ایران رو تو دو تا پست نوشته بود.یکی خوشبینانه یکی بد بینانه. که توی پست خوش بینانش جنبش سبز پیروز شده بود و خلاصه همه چیز به خوبی و خوشی تموم شده بود. آخرشم اومده بود کتابای تاریخ این زمان رو نوشته بود که متنش این جوری بود: دلایل شکست دولت م.ا را بنوسید.و کلی سوالا که همه به ضرر دولت کنونی بود.یعنی مثل خود کتابای تاریخ الان که همش با سلیقه ی شخصی نوشته شده.و به نظرم این اصلا جالب نیست.تاریخ رو باید بدون هیچ غرضی نوشت.فقط باید نقل کرد.اگه قراره این جوری این بیانیه ها رو بکنن تو مخ بچه ها که مثل الان می شه...

    پاسخحذف
  2. راستش من این ترم انقلاب اسلامی امتحان داشتم
    و در زمان طفولیت هم دقیقا همون حسی که تو داشتیو داشتم
    ولی شب امتحان با خوندن این درس عشق کردم !
    کلا شب خوبی داشتم باش ! فک کن یه ریز می خوندم و هر هر می خندیدم ! حس می کردم اتفاقات اخیر رو کردن تو این کتاب !
    الحق که تاریخ داره تکرار می شه !

    پاسخحذف

Free counter and web stats