در اينكه پرسپوليس و استقلال پر طرفدارترين تيم هاي ايرانن هيچ شكي نيست. اما تعداد طرفدار نه تنها دليلي بر بهتر بازي كردن، كه نشان دهندة حرفه اي بودن تيم هم نميتونه باشه. عدم ثبات مديريت، حيف و ميل كردن بودجه در خريد بي برنامة بازيكن و مربي، نداشتن چارچوب مدون باشگاهي، نداشتن تيم هاي پاية فعال، مصرف گرا بودن در استفاده از بازيكنان و هزار نمونة ديگه دليلي بر دور بودن اين دو تيم از شرايط حرفه اي داره.
اما نكتة جالب در مورد طرفداران آبي و قرمزه. هواداران محترم وقتي تيم خودشون موفق نباشه، دوست ندارن موفقيت هيچ تيم ديگري رو ببينن. خوشحالي عجيب استقلالي ها از پيروز شدن پرسپوليس بر سپاهان و قهرماني در دو فصل پيش، برق چشمان طرفداران از عدم نتيجه گيري سپاهان در دور اول ليگ آسيا، بدگويي از ساكت در ملا عام! و ... نشون دهندة فاصلة هواداران از شرايط حرفه اي داره.
اما نكتة جالب در مورد طرفداران آبي و قرمزه. هواداران محترم وقتي تيم خودشون موفق نباشه، دوست ندارن موفقيت هيچ تيم ديگري رو ببينن. خوشحالي عجيب استقلالي ها از پيروز شدن پرسپوليس بر سپاهان و قهرماني در دو فصل پيش، برق چشمان طرفداران از عدم نتيجه گيري سپاهان در دور اول ليگ آسيا، بدگويي از ساكت در ملا عام! و ... نشون دهندة فاصلة هواداران از شرايط حرفه اي داره.
بد نيست دوستان پر شمار طرفدار نما با چشم باز موفقيت هاي قطب هاي فوتبال ايران، سپاهان و ذوب آهن رو نگاه كنن و به احترام اين دو تيم كلاه از سر بردارن!
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر