27

بيست وشش تاي قبلي كه خدا رو شكر بد نبود. روزاي خوب زياد داشت و روزاي بد هم توش بود هرچند كم. دوستاي خوب زياد پيدا كردم و دوستاي بد خيلي خيلي كم. قدر دوستان رو دونستم و قدر خونواده رو بيشتر.
حالا از امروز بيست و هفتميش شروع شد. اميدوار بودم انتظاري كه 4 ماه به طول انجاميده تا امروز تموم شده باشه و زندگي جديدم رو شروع كرده باشم. اما گويا صلاح نبوده و منم همچنان به انتظار ادامه خواهم داد.
رسم روزگار اينه كه هر سال به عمر آدم اضافه ميشه تجربيات زياد بشه و منم لااقل توي دو سه سال اخير اين رسم رو به بهترين شكل به جا آوردم. اميدوارم كه سال جديد سرشار از تجربيات خوب و زندگي بهتر برام باشه.